2011, ജൂൺ 28, ചൊവ്വാഴ്ച

Adyathe Pranaya lekhanam

ആദ്യത്തെ പ്രണയ ലേഖനം
ഒരിക്കല്‍ എന്‍ അകതാരില്‍ മൊട്ടിട്ട മോഹങ്ങള്‍ എന്‍ പ്രിയ സഖിയോടു ചോല്ലതിരുന്നു ഞാന്‍ …….എന്‍ മനസ്സിന്റെ  ചെപ്പിലടച്ചോളിപ്പിച്ച  എന്‍ സ്നേഹം എന്തെന്നറിയാതെ പോയവള്‍. പലനാളില്‍ വഴിയരുകള്‍ പാര്‍ത്തു ഞാവളെ ചുണ്ടോനന്നക്കുവാള്‍ കഴിയാതെ കുഴങ്ങി ഞാന്‍… അവളുടെ മിഴികളും ചോല്ലുനത് കണ്ടു… എന്‍ അധരത്തില്‍ നിന്നൊരു സ്നേഹ വാക്കുതിരുവാന്‍. ഒരു നാള്‍ ഞാന്‍ ഒരുംബെട്ടിറങ്ങുന്നു….. കയ്യില്‍ കരുതിയ പ്രണയ കാവ്യമേകുവാന്‍… പാതയോരതവളുടെ പാദ ശബ്ദം കേള്‍ക്കാനായി…. അക്ഷമനായി കാതുകള്‍ കൂര്‍പിച്ച്. നിമിഷങ്ങള്‍ പലതുകള്‍ ഇഴഞ്ഞങ്ങു നീങ്ങവേ…. എന്‍ പ്രണയ കാവ്യം ഈര്‍പ്പമണിയുന്നു…. കൈകളില്‍ നിന്നുതിര്‍ന്നൊരു വിയര്‍പ്പു കണങ്ങളാല്‍… നിക്ഷേപിച്ചു ഞാനതെന്‍ ഹ്രിത്തിനടുത്തായി കീശയില്‍. ദൂരെ നിന്നവള്‍ മിന്നായം കണ്ടു ഞാന്‍… നടന്നടുത്തവള്‍ എന്‍ ചാരത്തെതുന്നു.. ഒരു മിന്നലിന്‍ വേഗത്തില്‍ നല്കുന്നവല്‍ക്കായി എന്‍ ഹൃത്തില്‍ നിന്നുതിര്‍ന്നൊരു പ്രണയ കാവ്യത്തെ.. ഒരു നിമിഷം സ്ഥബ്ദയായി തുറിച്ചു നോക്കിയിട്ടവള്‍ … പുസ്തക താളുകളില്‍ വാങ്ങി ഒളുപ്പിചെന്‍ കാവ്യത്തെ… നടന്നു നീങ്ങുന്നവള്‍ ഒരക്ഷരം മിണ്ടീല്ല…. ആശിച്ച കളിപ്പാട്ടം നേടിയ കുട്ടിപോല്‍.
posted by :

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ